(1984) De Jacht op de Red October (The Hunt for Red October) by Clancy Tom

Author:Clancy, Tom [Tom, Clancy,]
Format: epub
Published: 2010-08-08T07:41:02.828000+00:00

De tiende dag - zondag 12 december

SOSUS-centrum, Norfolk

In de controlekamer werd de situatie steeds onduidelijker. De vijandelijke duikboten waren in de diepe bekkens van de Atlantische Oceaan niet of nauwelijks te volgen, omdat de SOSUS-linies voornamelijk geschikt waren voor gebruik in zeeëngten en in het algemeen niet ver van het vasteland verwijderd. In geval van oorlog zou het netwerk dat van Groenland over IJsland naar het Verenigd Koninkrijk liep ongeveer de helft van de Russische duikboten tijdig kunnen opvangen, maar de rest kon ongehinderd doorvaren naar het diepe water van de oceaan.

Daar, waar de bodem zich drie kilometer of meer onder de waterspiegel bevond, zou de strijd om de grote verbindingsroutes gestreden worden, met aan de ene kant grote konvooien, beschermd door destroyers en vliegtuigen, en aan de andere kant onderzeeërs met de opdracht de konvooien te vernietigen.

De snelle Russische vlootactie had de papieren plannen vrijwel nutteloos gemaakt. De Alfa’s en Victors bevonden zich allemaal al boven het continentaal plat voor de Amerikaanse kust, de Charlies, Echo’s en Novembers volgden op niet al te grote afstand. De grote geprojecteerde kaart waar overste Quentin in het controlecentrum naar keek was niet langer bezaaid met rode stippen, maar voornamelijk met rode cirkels – stuk voor stuk een groter of kleiner gebied waarbinnen zich een bepaalde Russische onderzeeër kon bevinden. Sommige kringen gaven een sector van honderd, andere van wel drieduizend vierkante kilometer aan, sectoren die nauwkeurig afgezocht zouden moeten worden om een precieze plaatsbepaling mogelijk te maken. En er waren heel wat van die cirkels.

De P-3C Orions waren de belangrijkste hulpmiddelen voor de opsporing van onderzeeërs. Elk vliegtuig was uitgerust met speciale boeien die afgeworpen konden worden en actieve zowel als passieve sonarapparatuur bevatten. Opgevangen signalen werden doorgegeven aan het vliegtuig, waarna een automatische ontsteking de boei vernietigde om te voorkomen dat hij in vijandelijke handen zou vallen. Het bereik van de ingebouwde zender was echter beperkt, net als het aantal beschikbare boeien. Verder waren de Orions uitgerust met infraroodapparatuur om warmtebronnen onder de zeespiegel waar te nemen en met magnetometers om de veranderingen in het aardveld vast te stellen die door het passeren van een duikboot werden veroorzaakt. Beide instrumenten werkten echter slechts binnen een bereik van nog geen kilometer aan weerszijden van het vliegtuig, zodat een groot aantal patrouillevluchten nodig was om een groot terrein te bestrijken. Bovendien was laagvliegen noodzakelijk, wat extra brandstof vereiste en het gezichtsveld van de bemanning beperkte. Quentin keek aandachtig naar de kaart, waarop een van de cirkels juist veranderde in een rode stip. Een van de Orions had met de actieve sonar een aanvalsonderzeeër uit de Echo-klasse opgespoord, vijfhonderd mijl ten zuiden van de Grand Banks. Het eerste uur zou de Orion de boot bij wijze van spreken in het vizier kunnen houden: op de speciale Mark-46 torpedo’s van het vliegtuig stond haar naam al geschreven. Quentin nam een slok koffie. Het zwarte brouwsel viel goed na maanden smerige medicijnen die zijn maag van streek hadden gebracht. Misschien begon zo de oorlog wel, dacht hij.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.